Een tegennatuurlijk laatste redmiddel

Leestijd: < 1 minuut

Onze inzet om meer ontspanning te bereiken is groot.

We sporten en slapen en maken muziek en koken en kijken tv en pamperen onszelf. We lezen een mooi boek, bellen een vriendin, zitten op het terras in de zon. We richten ons huis mooi in. Hullen ons in heerlijke parfum. We doen aan mindfulness en mediteren. Bezoeken de fysiotherapeut. We gaan in therapie, bezoeken een coach en stellen SMART (en minder smart) doelen. We evalueren. We dansen, we zingen, we bidden. We bezoeken natuur of knuffelen de hond. We laten ons omhelzen door een geliefde.

En toch…. werkt dit alles soms niet. Zit je met je goede gedrag.

  • De spanning in je schouders blijft
  • Je voelt je nog steeds gekwetst
  • Het gepieker gaat door
  • Je voelt je nog steeds onbekwaam

Dan is er nog één redmiddel.

Het voelt wat tegennatuurlijk.

Maar ga met me mee… wens jezelf dát wat je niet wilt.

Huh?

Bijvoorbeeld:

  • Moge ik gestresst zijn
  • Moge ik piekeren
  • Moge ik me onbegrepen en ongezien voelen
  • Moge ik het veel te druk hebben
  • Moge ik het overzicht volledig kwijt zijn
  • Moge ik heel erg kritisch zijn op mijzelf

Leg je hand op je hart spreek jezelf zachtjes een wens toe. Paar keer achter elkaar.

Sta jezelf toe te zijn wie je bent – op dit moment.

Of, correcter geformuleerd: sta jezelf toe te doen wat je toch al doet.

Kijken wat er gebeurt.

Vergelijkbare berichten