Mindfulness: Be The Tree
Met de kerstdruk die een hoogtepunt nadert, wil ik je vandaag een nieuw perspectief geven op de zaak.
In tijden van grote drukte stel ik mijzelf graag voor als het oog van de orkaan. Alles beweegt. Ik ben stil in het midden. Kijk om me heen. En ben opmerkzaam. Ik hoef me niet te laten meeslepen.
De vorige keer dat ik er over schreef was het Koningsdag, en was de orkaan oranje. Nu is de orkaan groter, en groen/rood/glitters. Maar het werkt hetzelfde. Ik laat het je zien.
De orkaan staat nu op z’n kop, en is een kerstboom geworden.
Mindfulness: be the tree
Stel je eens voor…. jij bent de stam van de kerstboom. Je voeten in een emmer met zand. Je bent 4 tot 8 centimeter dik, om en nabij. En je hebt oogjes. Waarmee je naar buiten kan kijken. Je kijkt de woonkamer in. Dit zicht is omrand met Nordmanntakken en lampjes en ornamenten. Een van de ornamenten is een donut, de ander een hotdog. Een huisje, en een kerststalletje, en een koekje!
Maar als je daar voorbij kijkt, zie je de woonkamer waar je in staat. Er zitten mensen op de bank. De een lijkt gelukkig. Hij lacht. De ander huilt. Mmm… wat is daar aan de hand. Gelukkig hoef je er niets aan te doen. Je bent immers de kerstboom. Jij bent er te midden van vreugde en verdriet. Als er mensen aanwezig zijn, en als ze weg zijn.
De enige met wie je misschien een fittie kan hebben is de kat, want die komt gevaarlijk dichtbij.
Het is maar een experiment
Ok, misschien vind je dit allemaal maar mal. Denk je: “mag hopen dat ik op een mindfulnesstraining geen boom hoeft te zijn, ’t is potverdriedubbeltjes geen improvisatie theater”. Dat is prima. Ik stel me dit voor omdat ik het zelf leuk vind.
Wat wel mindful is aan dit maffe experiment: Zijn. Gewoon Zijn. Niets doen. Observeren. Alles wat er langs komt. Opmerken, en dan weer laten gaan.
Een kerstboom heeft geen oordeel. 🙂
Wat ga jij doen?
Wat ga jij doen?
Ben je het centrum van de orkaan? Ben je de stam van de kerstboom?
