ZomerZijn

Zomers Zijn in het zomerseizoen

Leestijd: 3 minuten
ZomerZijn

Een zomerse dag

Ochtend. Je staat op. Wat later dan verwacht. Geen probleem, je hoeft niet weg. Geen werk, geen studie. Je ontbijt. Of niet. Maakt ook niet uit, want het kan later wel. Er is toch een bakker in de buurt. Je trekt een jurkje aan. En slippers. Klaar. Als je naar buiten gaat heb je geen jas of handschoenen of een muts nodig want het is warm.

Misschien ga je vanmiddag naar het strand. Misschien blijf je dicht bij huis. Het is al vroeg in de ochtend warm. Elke keer als je snel iets wilt, breekt het zweet je uit. Traagheid is telkens weer de beste manier om de dingen te doen. Wat je gaat doen? Je hebt wel een wat ideeën. Maar gisteren pakte het anders uit dan verwacht en dat was leuk.

3 kwartalen Zó

Herfst, winter en lente vallen in het ‘schooljaar’. En het schooljaar staat voor mij symbool voor georganiseerde groei. In september weet je dit en kan je dit, en in juni weet je dat. Daar is alles op gericht. Ik ben al jaren niet meer verbonden aan een school. Maar ik merk dat het diep in mijn systeem verankerd is. Er is nuttigheid. En productiviteit. Als ik in juni terugkijk, en ik bent op exact dezelfde plaats als in september…. tja, dan voel ik me teleurgesteld. Zo hoort het niet te gaan. Er moeten vaardigheden aangeleerd, projecten afgerond, kennis opgenomen. Groei.

1 kwartaal Zijn

Zomer. Een seizoen net als de andere drie. Maar toch een beetje anders. Ik verwacht niet dat ik aan het einde van de zomer veranderd of gegroeid ben. Misschien gebeurt het wel. Maar daar zit geen plan achter. Per ongeluk. Mijn huid wordt bruin van de zon. Maar dat is eind september ook weer verdwenen. Ben ik weer even bleek als in juni. In de zomer vermoed ik avontuur, onverwachtse dingen. Die ik niet mee kan nemen. Ze blijven op dit moment in tijd en ruimte.

Waarom? Daarom

Ik heb een keer een mooie grot bezocht, ergens in Zuid-Frankrijk. Was prachtig. Het heeft me verrijkt. Maar bouw ik daar in september op voort? Nee, niet echt. De ervaring is er gewoon. Niet in dienst van een groter plan. Althans, niet dat ik weet.

Veel licht, veel werk: pieken

De landbouwkalender is anders. In de zomer zijn de dagen lang. Er is veel licht, en er kan dus heel veel uren gewerkt worden. In het vroegere boerenbestaan was de zomer geen vakantietijd. De oogst kwam er aan. Het binnenhalen van de oogst was zelfs wel een stressvolle gebeurtenis. De juiste timing. Een piekprestatie. En dat terwijl het heet is. En elke beweging zwaar en zweterig is.

Oogsten als ontvangen

Het oogsten in de zomer zie ik ook in een ander licht. Namelijk: ontvangen. De gewassen hebben het hele jaar kunnen groeien. Er is voor gezorgd, zodat dat zo goed mogelijk zou gaan. En op een gegeven ogenblik is er niets meer te doen. Wachten. Tot het juiste moment. Niet dat ontvangen geen energie kost. Oogsten is vermoeien. En een kind te wereld brengen is een topprestatie. Maar toch is het ook iets wat zich ontvouwd. Wat groter is dan onze plannen en strategieën. Iets groters neemt het over. Een houding van dienstbaarheid is gepast. Of van ontvangen. En dát gebeurt in de zijn-modus.

In de doe-modus ben je nog met de toekomst bezig. Probeer je de situatie die nu niet goed is, zo te veranderen tot het gewenst is of wordt. Een constante vergelijking is nodig. Om bij te sturen. Kom je wel uit bij de plek die afgesproken was?

In de zijn-modus ben je niet met je hoofd in de toekomst. Dit moment krijgt al je aandacht. Het is wat het is. Je kunt wel willen dat het anders, maar je bent machteloos. Op een goede manier. Je kunt niet iets doen. Dit moment is een uitkomst.

Kunnen wij de zomer ook zo zien. In de zijn-modus. Opmerkzaam zijn. Aanschouwen hoe de dingen zich ontvouwen, en van daaruit doen wat nodig is. Niet meer, niet minder. Niet doelgericht. Maar hier-en-nu-gericht. Kunnen we ontvangen? Accepteren dat wat er nu gebeurt de uitkomst is van een periode van (misschien onzichtbare) groei. Zonder oordeel.

Hoe ervaar jij de zomer?

Is het seizoen anders? En waar kenmerkt zich dat door. Wat doe en laat je – om hiervan te kunnen genieten. Er mee te zijn. En als het gewone werkt doorgaat, kun je dat vanuit de zijn-modus benaderen?

Vergelijkbare berichten

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.