Er is niets mis gegaan (deel 1)
Er is niks misgegaan.
Dat is een Gedachte die ik kreeg van mijn eigen coach.
De gedachte Voelt – voor mij – rustig.
Hoe voelt de gedachte voor jou?
Er is niks mis gegaan.
De gedachte haalt me uit m’n mindset van goed-fout, zwart-wit, te vroeg-te laat.
Er is niks misgegaan.
Hoe heerlijk is het om dát tegen jezelf te zeggen.
Een voorbeeld: je bent weer aan het werk nadat je een tijdje tussenuit bent geweest omdat het niet goed met je ging. Maar, je merkt dat je in het weekend gestrest raakt omdat je blijft denken aan je werk. Je wordt boos op jezelf. Je wordt boos op de je werk. Op je collega. Je emoties zijn heftig. Je realiseert je; hè, ik ben in het weekend aan werk en dat wilde ik niet meer! Dat was niet de bedoeling! Je gaat jezelf op de kop geven. Ik zou hier niet moeten zijn. Ik wil niet terug naar hoe ik was. Ik wil niet in het weekend aan werk denken. Ik leer het ook nooit. Je wordt streng. Je veroordeelt jezelf. Alsof je hier niet zou moeten zijn.
Denk dan: Er is niks misgegaan.
Waar geeft dat ruimte voor?
Dat het goed is gegaan.
Wat er goed is gegaan in het bovenstaande voorbeeld? Je had door dat je in het weekend aan werk zat te denken. Voordat je die crisis had, had je het niet doorgehad. Was je gewoon aan het werk gegaan. Je hebt het door; hé dit gebeurt; hé dit wil ik niet meer.
Nu word zichtbaar dat bewustzijn een tweesnijdend zwaard is. We kunnen het vóór ons gebruiken, om te veranderen wat we niet willen. We kunnen het ook tégén onszelf gebruiken door ons op de kop te geven. Dat doen we door te zeggen het zal niet zo moeten zijn. Ik zou hier niet moeten zijn. Dit is fout. Ik zou niet zo moeten reageren.
Er is niks mis gegaan.
Waar je ook bent… Ook al heb je het gevoel dat je achterloopt… Dat je te oud bent… Dat het nooit gaat lukken… Dat je vastzit…
Er is niks misgegaan.
Wat gebeurt er? Hoe voelt het om dit te denken?
In deel twee van dit onderwerp lees je wat de gedachte je oplevert. (Er is niks mis gegaan, deel 2).
