Open je blik naar dichtbij

Zie je het niet?

Kijk je wel goed?

Wil je wel zien?

Het verlangen om te willen begrijpen trekt mijn blik zover vooruit, dat ik het antwoord dat net voor me ligt, over het hoofd zie.

Ik weet dat ik mijn blik kan verwijden. Zó vér dat dat wat dichtbij is – ook weer in het vizier komt.

Maar vergezichten verlokkelijk me omdat ze de genadeklap op veilige afstand houden.

Hier-hier-hier fluistert de ruimte vlak voor mijn voeten naar me. Kijk eens hier.

Ik weet dat het niets bijzonders lijkt – maar hier ligt je antwoord.

Nee, niet wenselijk

toch, wel waarachtig.