3 ideeën over liefde en mindfulness
Op Valentijnsdag serveert mijn stampizzeria pizza’s in hartvorm…
Liefde. Wat dát precies is?
Zoveel literatuur, en songteksten, en films, en gevoelens…
Hoe kan ik hier nou iets over schrijven? Ik ben pas halverwege mijn leven. Toch heb ik een aantal ideeën. Onder voorbehoudt, natuurlijk. Er kan nog van alles gebeuren.
Hoewel liefde, net als bijvoorbeeld de kleur rood, niet echt te omschrijven is met taal – probeer ik het toch 🙂
Hieronder, drie dingen die ik ontdekt heb sinds ik mindfulness beoefen.
1. Zelfliefde begint met ‘zelfaandacht’.
“Natuurlijk is het fijn als je wordt herkend, erkend en gezien door anderen, maar het is nog fijner als je jezelf gaat herkennen, erkennen en zien, omdat het je onafhankelijk maakt van de mening van anderen. Mediteren betekent tijd voor jezelf, aandacht voor jezelf, (h)erkenning van jezelf”
van Tijn Touber
2. Aandacht + niet-oordelen
Zoals in de quote hierboven mooi beschreven is: het gaat om Zien. Aandacht.
Voeg toe: Zonder oordeel.
Aandacht + niet-oordelen creëert in mijn ervaring de ruimte waar de liefde vanzelf opborrelt.
Een oordeel over iemand (of mijzelf) is als de (wolken)hemel op een druilerige dag. De blauwe lucht is er wel, maar niet zichtbaar. Bewolkt.
Als ik merk dat mijn gedachten en meningen over iemand zó écht lijken dat ik er ongemerkt in geloof – kan ik de persoon niet goed meer zien. Dat denken, dat zijn de wolken die er tussen hangen.
Het is soms zo makkelijk om van een vrolijk kind of een speelse puppy te houden. Je kritische geest wijkt. Je kijkt, ervaart – en accepteert het wezentje precies zoals het is. Niet-oordelende aandacht gaat vanzelf!
(Omdat ze het zelf ook doen? Misschien helpt dat.)
Zoveel moeilijker is het als het gaat om iemand van wie je hoge verwachtingen hebt: een partner, een ouder, een dreinend kind. Wees je dan bewust van je gedachten, je oordelen, over hen. Hoe die de liefde benevelen.
3. Liefdevolle vriendelijkheid is de tweede vleugel
Een vogel kan met één vleugel niet vliegen. De traditie waar mindfulness uitkomt, boeddhisme, is niet compleet zonder liefdevolle vriendelijkheid. Metta noemen ze dit. De tweede vleugel.
Liefde is een beoefening. Dat is het uitgangspunt bij metta. Niet een gevoel, of een gegeven – zoals in westerse cultuur bezongen wordt in de verhalen. Door te mediteren op de wens naar jezelf, je naaste, een vreemde, de vijand, en alles op deze planeet – om gelukkig, gezond, veilig en in vrede te zijn- train je de hartkwaliteit. De hartspier.
Schrijven met potlood
Ik schrijf deze woorden met voorzichtigheid. Met potlood. En met een gummetje ernaast. Het is nogal een onderwerp! Maar, met enige bescheidenheid wil ik toch zeggen… ik ben iets op het spoor…
Hoe ervaart jij liefde? Is het lichamelijk, emotioneel, een gedachte? Iets anders?
